Ik zie mij. Zie jij jou?
Zonder bril en zonder te kijken. En toch kunnen zien hoe prachtig ik ben.
De verbinding met mijn ziel heb ik hersteld via de resetknop die jaren onvindbaar is geweest.
Lang vergeten gedrag, woorden en houdingen zijn afgestoft. Opgegraven. In het licht gezet.
Klaar om weer te zijn wie ik altijd ben geweest, maar compleet vergeten dat ik haar was.
Zo buiten zinnen van geluk ben ik met het hervinden van mezelf. Waar was jij al die tijd lieve mij?
Ik heb je gemist.
Ik had je nodig.
Zo hard had ik je nodig en toch vond ik je steeds niet.
Nu omarm ik je stevig en laat je nooit meer gaan. Ik zie me. Ik voel me. Ik ben me.
Helemaal perfect zoals ik al die tijd was maar niet zag. Ja nu, nu zie ik mij. Zie jij jou ook?
Kort gedicht voor kracht
Dit gedicht heb ik een paar jaar geleden geschreven. Een gedicht zonder rijm. En ik wil het met je delen. Het is een persoonlijk gedicht. Het voelde zo bevrijdend dat moment dat ik ontdekte dat ik mezelf weer zag.
Een vreugdedansje heb ik gemaakt. Zo veel herkenning van mezelf. En dat als volwassen vrouw. Me niet meer hoeven afvragen waar ik was, want daar was ik. Het was geen nieuw begin, dat weerzien.
Eerder het oppakken en verder gaan waar ik ooit alles uit mijn handen heb laten vallen en langzaamaan gestopt ben om mezelf te zien. Om mezelf te zijn. En het weerzien van mezelf voelde verrukkelijk.
Ik was al een tijd bezig met mezelf afvragen wie ik nou was, wat ik wilde en wat mijn doel en rol is in dit leven. Pas veel later ontdekte ik dat dit proeces ontwaken heet.
Veel boeken heb ik gelezen. Ik ben op een intense en verhelderende retraite geweest. Coaching, transformatietrajecten en heel veel soul searching heb ik gedaan.
Mijn weerstand voor mediteren en wandelen in de natuur verdween als sneeuw voor de zon, toen ik ontdekte wat het me bracht. Ik leer nog steeds van de uitkomsten van de keuzes die ik maak in mijn leven.
Een paar energetische draadjes zijn doorgeknipt en heb mezelf aardig emotioneel bevrijd. Ja, ik heb antwoord gekregen op een groot deel van mijn vragen. En er zijn weer nieuwe vragen bijgekomen😉.
Leven of overleven
Bijna overal om me heen kom ik het tegen. Vrouwen, mannen die in zichzelf gevangen zitten. Die zichzelf niet meer zien. Ze zijn verstrikt in het web dat dagelijkse hectiek heet. De waan van de dag gekte lijkt wel besmettelijk.
En sommige van deze vrouwen en mannen die gaan zichzelf op een dag weer zien. Net zoals ik. Dat gaat niet vanzelf en ook niet in 1 keer. Het kan een weg zijn van vallen en opstaan.
Het leven is voor mij geen waan van de dag ritme meer. Dit is een bewuste keuze om niet meer te willen overleven. Maar, om juist te beleven en ervaren wat er nu is. Om bewust te leven.
Uit de waan van de dag stappen kan lastig zijn als je je nog nooit hebt bezig gehouden met vragen als:
• Is dit nou mijn leven?
• Wat is mijn doel in het leven?
• Wie ben ik?
• Word ik blij van wat ik doen?
Dan is het ook geen onderwerp dat je bezig houdt. Dan zou je al lang gestopt zijn met het lezen van deze blog.
De rol van jouw eigen opvoeding
Wist je dat je opvoeding een mega belangrijke rol speelt in wat je nu doet en voelt? En de kans is groot dat je veel van wat je (onbewust) hebt meegekregen van je ouders doorgeeft aan je eigen kinderen.
Of misschien dat je juist heel krampachtig het tegenovergestelde doet 😉. Het lukt lang niet iedereen om echt dat te doen wat ze voelen. Omdat ze niet weten wat ze voelen of willen.
Het kan ook zijn dat ze het wel voelen en weten, maar ze het niet doen uit angst, schaamte of onzekerheid. Wat vindt je partner ervan? De afkeurende blikken en kritiek van je ouders, broer of zus willen voorkomen.
Of zich afvragen of ze wel een goede moeder of vader zijn. Waar ze dan eigenlijk naar zoeken is veiligheid. Waarom? Nou, omdat doen wat hoort, of wat we geleerd hebben bekend en veilig is voor de meeste van ons.
En daardoor fijn. Zo fijn dat we het voor elkaar krijgen om onszelf niet meer te zien. Want dan krijgen we begrip en goedkeuring van mensen uit onze omgeving.
Maar wie begrijpt jou helemaal?
Wie ziet jou?
Laat los waar je stond. Laat los waar je was. Zie waar je nu staat.
Iedereen heeft zijn eigen kracht.
Ik zie mij. Zie jij jou?
